موارد مهم در طراحی صندلی آمفی تئاتر کدامند؟
یکی از مهمترین نکات در زمان طراحی صندلی آمفی تئاتر توجه به راحتی تماشاچیان است. صندلی‌های بکار رفته در سالن‌های آمفی تئاتر با رضایت مخاطبان در یک راستا قرار دارند. این نوع صندلی‌ها به علت استفاده زیاد و طولانی مدت نیاز به مصالحی با کیفیت و نگهداری مناسب دارند.
هنگام طراحی صندلی آمفی تئاتر باید آن را از لحاظ قیمت تمام شده نیز مورد بررسی قرار داد تا بتواند با محصولات مشابه خود در بازارهای جهانی رقابت کند. اما مورد مهمی که یک سالن آمفی تئاتر خوب طلب می‌کند این است که صندلی مورد نظر باید اصول ارگونومیک و مهندسی را رعایت کند تا مراجعه کنندگان بتوانند در زمان استفاده از آن راحت باشند.
طراحی و ساخت صندلی‌های آمفی تئاتری دارای پروسه طولانی مدتی است که ابتدا باید طراحی شوند و مهمترین بخش طراحی نیز نیازسنجی آن است. نیازسنجی یعنی اینکه این صندلی‌ها باید به چه شکلی باشند و چگونه و با چه متریالی تولید شوند تا بهترین بهره وری را داشته باشند.
بعد از نیازسنجی، نوبت طراحی صندلی است؛ در ابتدای کار طراحی باید در مورد متریال ها و خصوصیات آنها اطلاعات جامعی داشته باشید تا بتوانید به راحتی از عهده طراحی یک صندلی استاندارد آمفی تئاتر بر بیایید. در طراحی صندلی آمفی تئاتر باید تمام ویژگی‌هایی که مدنظر شما و کارفرما می‌باشد را پیاده سازی و در طراحی خود اعمال کنید.
نکاتی برای طراحی صندلی آمفی تئاتر
ابعاد صندلی آمفی تئاتر
راحتی صندلی در سالن آمفی تئاتر ابتدا به عرض آنها بستگی دارد و اندازه‌های موجود برای چنین عملکردی بین رنج های 18 تا 24 است؛ البته بیشترین استفاده از عرض صندلی‌ها 20، 21 و 22 است.
در صورتیکه راحتی صندلی آمفی تئاتر برای کارفرما از اولویت بیشتری برخوردار باشد، باید به عرض خالص و فضایی که توسط بازوها یا دسته‌های صندلی در نظر گرفته می‌شود، توجه ویژه‌ای داشت تا اندازه واقعی صندلی مشخص گردد.
اغلب اندازه‌های کوچکتر از 18 و 19 درجه به دلیل حداقل عرض ارائه شده، دارای محدودیت‌هایی در کاربرد آن است و به طور معمول، تولید کنندگان آنها را در امتداد یک خط فرضی اندازه گیری می‌کنند.
این خط فرضی که خط داده یا خط شعاع کاراکتر نام دارد، برای برنامه ریزی دقیق در طراحی صندلی آمفی تئاتر و چیدمان آن اهمیت دارد.
متریال کفی، پشتی و دسته صندلی
در طراحی صندلی آمفی تئاتر معمولاً توصیه به استفاده از متریال باکیفیت و مطابق استانداردها می‌شود. صندلی‌های مناسب آمفی تئاتر از فوم سرد تزریقی با دانسیته بالا ساخته می‌شوند و روکش آنها از پارچه‌های مرغوب می‌باشد. در مقابل، فوم گرم پس از مدتی از حجم آن کاسته می‌شود و نشست می‌کند و موجب جدا شدن پارچه و چروک شدن آن نیز می‌گردد.
باید در دوخت پارچه‌های این نوع صندلی‌ها دقت فراوانی کرد تا با استفاده طولانی مدت، پارچه دچار آسیب، پارگی و چروک شدن نشود. همانطور که می دانید صندلی در یک سالن آمفی تئاتر تاثیر زیادی دارد؛ بنابراین تلفیق کیفیت و زیبایی در طراحی صندلی آمفی تئاتر می‌تواند رضایت حداکثری تماشاگران را به همراه داشته باشد.
نمای پشتی و کفی یک صندلی آمفی تئاتر خوب باید از ABS که نوعی پلاستیک فشرده است، ساخته شود. این متریال در برابر ضربه و همچنین خط و خش مقاوم است. چوب و MDF نیز مصالحی مناسب برای استفاده در نمای پشتی، کفی و دسته صندلی می‌باشد.
البته برای ساخت دسته صندلی می‌توان از انتگرال ضد خط و خش که نوعی پلاستیک فشرده است و همچنین چوب راش و توسکای سمباده شده و رنگ شده نیز استفاده کرد. همچنین برای طراحی دسته صندلی می‌توان به دو نوع ساده یا دارای جالیوانی عمل کرد.
مزیت داشتن جالیوانی بر روی دسته‌های صندلی بسیار بیشتر از دسته‌های ساده است؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود برای رفاه حال استفاده کنندگان از صندلی‌ها این مورد در طراحی‌ها لحاظ شود.
همانطور که در مقاله “ضوابط و استانداردهای صندلی آمفی تئاتر” گفتیم، زاویه دید افقی افراد نشسته روی صندلی باید حدوداً 112 درجه سانتی گراد باشد که طبق اصول طراحی مهندسی سالن و صندلی، این زاویه، خط دید ردیف اول بوده و زاویه دید ردیف آخر نیز حدود 80 درجه سانتی گراد می‌باشد.
با توجه به زوایای اعلام شده، زاویه دید کلی سالن حدود 94 درجه سانتی گراد است که البته عددی تقریبی می‌باشد؛ زیرا زاویه دید صندلی‌ها به عواملی همچون مسطح، پله‌ای یا شیب دار بودن کف سالن و نوع چیدمان صندلی‌ها نیز دارد.
ارتفاع صندلی
نکته‌ای که باید در طراحی صندلی آمفی تئاتری مورد توجه قرار گیرد، طراحی مناسب ارتفاع پشتی صندلی است. دو مورد در این طراحی حائز اهمیت است؛ یکی ارتفاع صندلی و کور نشدن دید تماشاگر پشتی و دومی استاندارد ارتفاع صندلی به صورتی که موجب خستگی کمر و گردن تماشاگر نشود.
بنابراین قبل از طراحی ارتفاع صندلی باید از نوع چیدمان صندلی و مسطح، پله‌ای یا شیب دار بودن کف سالن اطمینان حاصل کرد. همچنین در طراحی این نوع صندلی‌ها باید به ارتفاع کفی صندلی تا کف سالن نیز توجه کرد و به صورتی آن را طراحی کرد که پاهای تماشاگران به صورت مناسب و در جهت مناسب قرار بگیرند.
پایه‌های صندلی آمفی تئاتر
یکی از مواردی که در طراحی صندلی آمفی تئاتر باید مورد بررسی قرار گیرد، مکانیزم استفاده شده در آن است؛ برای این منظور بهتر است از مکانیزم وزنی – تعادلی که باعث برگشت منظم و درست صندلی به حالت تاشو خود می‌شود و با گذشت زمان نیز خاصیت خود را از دست نمی‌دهد، استفاده کرد.
همچنین در تولید پایه‌های این صندلی‌ها باید از پروفیل سنگین استفاده نمود که در برابر ضربه و وزن بالا دارای مقاومت زیادی است. رنگ استفاده شده برای پایه‌ها از نوع رنگ الکترواستاتیک کوره‌ای است که عمر طولانی داشته و در برابر ضربات نیز مقاوم است. همچنین جوش بکار رفته در پایه صندلی آمفی تئاتر از نوع جوش CO2 می‌باشد.
صندلی‌های VIP
در طراحی صندلی VIP آمفی تئاتر که در ردیف اول سالن‌ها نصب می‌شوند تا پذیرای مهمانان ویژه باشند، باید دقت بیشتری کرد. صندلی‌های پشت این ردیف، معمولاً به صورت تاشو و معمولی‌تر ساخته می‌شوند تا با تا شدن کفی صندلی فضای بیشتری را در بین ردیف‌های صندلی ایجاد کنند.
نتیجه گیری
معمولاً اولین چیزی که در بدو ورود به سالن آمفی تئاتر مورد توجه قرار می‌گیرد، صندلی‌های سالن است و در نهایت تحمل کسالت بار صندلی نامناسب در طول اجرای نمایش یکی از بدترین تجربه‌های تماشاگران است.
نوع طراحی، چیدمان و رنگ صندلی‌ها می‌تواند در جذابیت بصری و راحتی آن تأثیرگذار باشد و تماشاگران را راغب کند که برای تماشای برنامه‌های بعدی نیز دوباره به آن محل مراجعه کنند. در هنگام طراحی این نوع صندلی‌ها باید به نوع پارچه، نوع نشیمن، دسته‌ها و فوم استفاده شده در صندلی، پشتی و ارتفاع آن، پایه‌ها و رنگ آن و دیگر مسائل جزئی‌تر دقت کرد.
بنابراین در هنگام طراحی صندلی آمفی تئاتر باید مسائل مطرح شده در این مقاله و استانداردهای طراحی صندلی آمفی تئاتری رعایت شوند تا در زمان اجرای برنامه هم تماشاگران و هم هنرمندان با خیالی آسوده به اجرا و مشاهده برنامه بپردازند.
منبع: سریر آسیا
مطلب بسیار مفید و کاربردی بود .
سپاس از شما
مهم ترین مورد
همه بتونن ببینند صحنه رو